Mazovia MTB Maraton - Radom

Niedziela, 16 maja 2010 | Komentarze 2

Radom przywitał nas deszczem i wiedziałem, że zapowiedzi CeZamany o kilku kałużach na trasie się nie sprawdzą, ale to co zobaczyłem na trasie przeszło moje wyobrażenia. Nieprzyjemnie było przebierać się w "obcisłe" na deszczu więc trzeba było gimnastykować się w samochodzie. Lepiej było mieć dzisiaj długie ciuchy i kurtkę PD bo poza mokrością było po prostu zimno.
Krótka rozgrzewka...

na rozgrzewce © MKTB

... i jedziemy do sektorów, dzisiaj trochę (delikatnie mówiąc) luźniejszych, im dalszy sektor tym mniej ludzi :) Jak się później okazało wystartowało tylko 584 zawodników a nie ukończyło maratonu 15.
Prawie 15 minut stania przed startem. Mimo nogawek i kurtki muszę się ruszać by nie zamarznąć. Dobrze, że deszcz ustał.

przed startem © MKTB

Przedwojenne Wojsko Polskie na rowerach z epoki :) © MKTB

Przechodzący na start CeZamana staje przy każdym sektorze i dzieli się ostatnimi wieściami z trasy. Aha, no to teraz już wiem na pewno, że te oponki

cienkie © MKTB

nie są najlepszym wyborem na dzień dzisiejszy (foto z Mazovii Lublin 2009).
Start po asfalcie, długa, chyba 2 kilometrowa prosta. Jak zwykle małe roszady na początku ale na razie jestem w pierwszej połówce sektora, po dłuższej chwili grupa dzieli się na dwie i teraz jestem w środkowej. Wjazd na pola, pierwsze błoto, droga na środku porośnięta trawą i tu pierwsze oznaki kiepskiej trakcji FW, które "pływają jak chcą". Tu gdzie nie ma trawy jest lepiej, nawet w błocie jakoś się trzymam w siodle.
Pierwsza atrakcja to przejazd pod wiaduktem, pełen wody, w najgłębszym miejscu... po suport :D. Żwirówka, twardo ale mnóstwo kałuż, nie jest źle. Trasa co chwilę zmienia nawierzchnię, a to kawałek piachu a to znowu asfalt ale wszędzie sporo wody. Ok 12-go km przejście kładką przez rzeczkę, nie było chętnych na skróty bo i kolejek nie było.

kładka na Pacynce © MKTB

Betonowa tama na zalewie Siczki i nareszcie fajne ścieżki. Podjazdki i zjazdki. Tu się dobrze jedzie, złapałem rytm i na podjeździkach zaczynam wyprzedzać. Od 20 km nie mam hamulców. Nie, że w zachowaniu, nie, nie ! W rowerze nie mam. Błoto i piach zrobiło swoje i na hamowaniach klamki zaczynają niebezpiecznie zbliżać się do gripów, tarcze rzężą jak w szlifierce a napęd trzeszczy bo ma tylko smarowanie piachem :D.
Po lesie przychodzi czas na asfalt na którym oczywiście doganiają mnie chopaki których wyprzedziłem w lesie, jedziemy w grupie do następnego lasu. Tu grupka już zaczyna się rwać ale trzymam się blisko początku. Znowu sekcja górek, przy jednej zrzucam na najmniejszą i słyszę, że łańcuch źle idzie. Podwija się pod zębatkę by w końcu wkręcić się m. nią a ramę. Muszę stanąć by wyszarpać łańcuch (dobrze, że merida daje metalową osłonkę widelca w tym miejscu). Pierwsza grupka mi odjechała i wyprzedziło mnie trzech chłopaków. Po kilku km od z powrotem wychodzę przed nich.
Zjazdy w prawdzie krótkie ale błoto, piach i brak hamulców powodują wzmożoną czujność i odbija się to na prędkości. Mimo to na jednym z nich, kończącym się zakrętem i to nie koniecznie ostrym mam kłopoty z utrzymaniem się na ścieżce i ominięciem drzewa. Uff, udało się.
Od 40-go kilometra dzieje się wiele rzeczy. Po pierwsze zaczyna mnie boleć kolano, to chyba przez to zimno pomimo długich nogawek. Po drugie przez następne 5 km jadę sam, nikogo w zasięgu wzroku z tyłu ani z przodu. Po trzecie zaczyna kropić. To akurat mi nie przeszkadza bo i tak jestem cały mokry a w butach mam pełno wody.

na trasie Mazovii Radom 2010 /fot. M.Kubat © MKTB

Jedzie mi się coraz ciężej. Staram się utrzymać wysoką kadencję co pomaga utrzymać równowagę na błocie i tak nie męczy. Piach jest mokry, za mokry i robi się grząski, wysysa więcej sił z człowieka niż śliskie błoto. Po 45 km dostrzegam gościa przede mną, ok, pomalutku, pomalutku i jego dojdę. W lesie wydaje mi się, że jadę bardzo wolno. Licznik pokazuje 15-18km/h. Mimo to zbliżam się dość szybko, przez chwilę jedziemy razem ale tylko przez chwilę. Czuję zmęczenie w udach ale jadę swoim tempem i odjeżdżam. Zaczyna się chyba najładniejszy fragment trasy. Krótkie podjazdy i zjazdy, fajny singielek i piękne okoliczności :). Szkoda, że tak szybko się kończy. Leciutki spadek terenu, jedzie się łatwo, może inaczej, jechało by się łatwo w innych warunkach. Za moment fragment leśnej ścieżki "idący" lekko pod górę zamienia się w rzekę na całej szerokości, spory kawałek przejeżdżam ale pod koniec koło wpada w niewidoczną dziurę i resztę decyduję "przełajować". Deszcz spływał mi po czole, zbierał pot i wpadał do oka. Tak mnie to kure..two piekło w oko, że nic nie widziałem, za późna reakcja i zjazd ze ścieżki, omijam drzewo i wbijam się w krzaki. Na szczęście nic się nie stało i wracam do walki. Jeszcze tylko kładka (na piechotkę) i po niedługim czasie wjeżdżam na trasę którą już jechałem ale w drugą stronę. Tak, to już blisko. 300-400m przede mną jedzie chłopak którego pomału dochodzę. Śliski odcinek trawiasty z początku trasy jest jeszcze bardziej śliski. W pewnym momencie przód łapie krawędź a po chwili uślizg a ja ląduję w mazi też ładnym wślizgiem. A chłopak przede mną znowu odjeżdża. Po kilku chwilach zakręt w prawo potem w lewo. Na tym drugim gość jedzie prosto, musiał nie zauważyć taśmy mimo, że po niej przejechał :). Krzyknąłem, gwizdnąłem, odwrócił się i pokazałem mu, że jedzie w złym kierunku. Wlot na asfalt. Jeszcze chyba 2 km i będzie meta. Wyprzedza mnie "zagubiony" z jeszcze jednym zawodnikiem, dzięki - rzuca, nie ma za co, cza se pomagać :). Deszcz się wzmógł ale metę już widać. Oglądam się i widzę "pościg". Mocniej naciskam na pedały, oglądam się jeszcze raz, nie zdąży, utrzymam się :).

koniec rzeźni ;) © MKTB

Pomarańcze, ciasto i do samochodu przebrać się w coś suchego. Marzena tradycyjnie jechała Fit więc była już "umyta". Zaliczyła dzisiaj dobry występ: awans do 8 sektora :). Gratulacje ! Zadzwoniłem do Agatki i przebrałem się bo już mnie nieźle telepało. Zaczęło porządnie lać a Czarka jeszcze nie ma. Trochę się martwiliśmy ale wreszcie się zjawił. Zmęczony, niezadowolony z wyniku (pozostał w 7) ale zadowolony z trasy (no może nie do końca):D.
W dużej mierze trasa pokrywała się z tą z 2009 ale zmiany wyszły na korzyść. Tegorocznej trasie mogę dać 4/6 (deszcz też pomógł). Bufety rozmieszczone właściwie.
Z dzisiejszej jazdy jestem zadowolony, szczególnie jak się weźmie pod uwagę opony na jakich jechałem :). Dyspozycja niezła ale brakuje wytrzymałości, jak zwykle tracę na długich, prostych szutrach i asfaltach, pogoda, no cóż, nie za bardzo, sprzęt zawiódł jeżeli chodzi o hamulce i raz przerzutka ale to jak zawsze w takich wypadkach wina mokrego piachu.
Wyniki oficjalne:
mega open: 117/348
mega M4: 16/59
czas oficjalny: 03:12:10
.

Mazovia MTB Maraton - Otwock

Niedziela, 9 maja 2010 | Komentarze 7

Nadszedł czas na pierwszy w tym sezonie maraton. Moje tegoroczne wprowadzenie w Mazovię i pierwszy, "zawodowy" sprawdzian dla FLX'a.
Dotarliśmy do Otwocka o 9.30, Marzena, Czarek i ofkors ja. Większość miejsc na parkingu była już zajęta a nie daleko nas wypatrzyłem wóz Cezara. Jak jest Cezar to i Damian też będzie :) Pogadaliśmy chwilę o formie, kontuzjach i nadziejach na dzisiejszą jazdę.
Młodzież wróciła z biura.

przygotowania do maratonu © MKTB

Szykowanie sprzętu, prowiantu, picia, itp. Pogoda zapowiadała się fajna. Słaby wiatr, leciutkie zachmurzenie a co za tym idzie brak upału zapowiadały dobre warunki na trasie.
Sprzęt gra, możemy jechać na start. Marzena jedzie fit, Czarek i ja mega. W pierwszej edycji nie startowałem, wiec dostałem "deportację" do 10 sektora i pewność na walkę od początku wyścigu :D. Plan na dziś - zyskać na starcie jak najwięcej, wykorzystywać szersze odcinki by nie utknąć na singlach i utrzymać z trudem zdobytą pozycję. Z różnych powodów mało jeździłem w tym roku i wiedziałem, że będzie ciężko. Optymistycznie założyłem sobie zdobycie 7 sektora. Oczekiwanie na start strasznie się dłużyło ale dobrze, że zajęliśmy miejsce 25 minut przed startem bo dzięki temu byliśmy tylko 10 m od pierwszej linii w sektorze a za nami było jeszcze ok 200 osób ! Nareszcie ruszamy. Duże luki w "peletonie" pozwalają na łatwe i szybkie przebijanie się do przodu. Od początku mocniej przycisnąłem. Czarek został z tyłu (obniżona forma przez kłopoty żołądkowe). Kółka obute we FlyWeighty toczyły się lekko, napęd pracował bezproblemowo a i nogi radziły sobie całkiem nieźle. Właściwie cały czas wyprzedzałem ( ach co za uczucie :) ) co jakiś czas robiąc krótki odpoczynek za kolejną dogonioną grupką.

na trasie Mazovii © MKTB

Po 12 kilometrze łapie mnie kolka, na szczęście po 10 minutach przechodzi. Trasa dość szybka, trochę piachu ale nie za wiele, wszystkie pagórki do podjechania, dwa fajne zjazdy, jeden dłuższy drugi krótki, stromy, głęboko piaszczysty. " jechać, jechać " ktoś z tyłu zarzuca bo przed zjazdem zrobiła się kolejka. Zjeżdżam 3/4 na małej prędkości i zapada mi się amor, rower staje na nosie i wysadza mnie z siodła.

na piaszczystym zjeździe (66) © MKTB

Wszystko gra wsiadam z powrotem i "daję" dalej. Takich niespodzianek powinno być więcej na trasie :). Teoretycznie płaski, prosty maraton ale miejsca takie jak ten piaszczysty zjazd, podjazd po wycince czy dwie "przeprawy" przez błota wyraźnie pokazują, że nie tylko siła ale i technika czy umiejętność szybkiego podejmowania decyzji mają duży wpływ na wynik maratonu.
Po 30-35 km trasy zrobiło się luźniej, podłapałem koło a ktoś następny moje i tak we trzech przeturlaliśmy się ok 5 km. OK 5 km przed metą rozpocząłem pościg większej grupy przede mną. 2 km już byłem z nimi i zacząłem pomału wyprzedzanie. Wjazd do miasta, spokojnie żeby się nie "skontuzjować" w kraksie, będzie czas na finisz na stadionie.

za chwilę stadion i meta © MKTB

Skręt na stadion, wrzucam twarde, na stojąco rozpędzam rower do 12 km/h (żart ;) i zaczynamy końcówkę. Finisz udany, na stadionie wyprzedzam jeszcze 4 osoby, chyba nie będzie źle :)

finisz w Otwocku (66) © MKTB

Za metą "złapała" mnie, zadowolona z wyniku Marzena a Czarek dobija 15 minut później. To i tak niezły wynik biorąc pod uwagę to, że jest chory od 3 dni.
Odpoczynek...

czekamy na Czarka © MKTB

jeszcze bufet i wracamy na parking, czas do domu.
Koło naszego wozu przejeżdżają wracający gigowcy - Cezar i Damian. Cezar zadowolony, Damian nie za bardzo... tzn zadowolony, że ... znalazł swój łańcuch i mógł skończyć wyścig :D
Przed startem mignęła mi koszulka Kantele i Chudziniego, których tudzież pozdrawiam ! :)

Krótkie podsumowanie:
Pierwszy raz jechałem w Otwocku ale mam wrażenie, że część trasy pokrywała się z trasą Józefowa 2009. Jeżeli chodzi o jakość i urozmaicenie daję 2 na 6 a okolicznościom przyrody daję 3 na 6. Bufety rozmieszczone właściwie, zmarnowane hektolitry poweraida (postuluję dawać w kubeczkach !).
Jeżeli chodzi o mnie to jestem zadowolony. To był dla mnie dobry dzień. Dyspozycja, pogoda, sprzęt, wszystko grało !
Wyniki:
mega open: 270/729
mega M4: 31/126
czas oficjalny: 02:01:47
awans z sektora 10 do 4 :)

Heino MTB Fall Race

Niedziela, 29 listopada 2009 | Komentarze 4

Musiałem spróbować. Być za granicą, mieć czas i wyścig "pod nosem" i nie spróbować ? Żal by było. Przeszkodzić mi mogła tylko pogoda bo postanowiłem, że przy mocnych opadach deszczu nie pojadę na wyścig. Tak jak pisałem wcześniej miał być to dla mnie maraton rozrywkowy ale pomimo tego postanowiłem przejechać dłuższy dystans - 42km (do przelotu w dwóch pętlach).
W sobotę wieczorem znajoma powiedziała, że ma być deszcz i silny wiatr więc pomyślałem, ze d... z wyjazdu ale ... pożyjemy zobaczymy, w Dani z pogodą nigdy nie trafisz :).
Niedzielny poranek godzina 7.oo. Otwieram jedno oko, rzucam nim w okno. Chyba jest nieźle. Wstaję, idę przyjrzeć się dokładniej warunkom. Zero wiatru, brak deszczu ale niebo zaciągnięte na równo. No to kiepsko pewnie jak dojadę na miejsce (do przejechania miałem 55km) to zacznie padać. Wracam do łóżka... tylko na 15 min bo nie mogę zasnąć a perspektywa nie wykorzystanej okazji męczy mnie coraz bardziej. Lekkie śniadanie, spory wybór ciuchów na różną pogodę, batony, picie, wszystko jest tylko szkoda, że forma została gdzieś tam w Polsce. Rower na dach i w drogę. Połowa trasy to autostrada więc jedzie się dość szybko, w radiu cały czas walą "krismasowe" piosenki. Nadal nie pada więc jest OK. Ostatnie 15 km jadę za VW z dwoma rowerami "na pace" wiec nie zabłądzę ;).
Tisvilde to mała miejscowość na północy Zelandii, ok. 55 km od Kopenhagi. Kiedyś osada rybacka, teraz większość starych ale pięknie utrzymanych domków służy jako domki letniskowe. W okolicy Tisvilde znajduje się jeden z największych lasów - Tisvilde Hegn gdzie organizowana jest chyba większość duńskich wyścigów MTB między innymi dzisiejszy Heino MTB Fall Race :). Las jest bardzo różnorodny zarówno pod względem roślinności, gleb jak i ukształtowania terenu i właśnie ze względu na ta ostatnią cechę jest popularny wśród "górali".
Na parking przy lesie dojeżdżam o 9.30, trafić było łatwo bo już raz tutaj byłem (chyba z 15 lat temu by obejrzeć przepiękny zachód słońca) a po drugie jest po prostu na końcu drogi :D. Samochodów na razie jest mało, ok 30.
Zapisy w biurze od 9.oo ale ludzi jeszcze nie ma. Większość zapisała się przez internet bo szybciej a i opłata niższa - 150 DKK (ok 82 PLN) za długi dystans. Ja nie będąc pewnym startu postanowiłem zapisać się w ostatniej chwili co dodatkowo kosztowało mnie 50 DKK. Wypełniłem szybko wniosek, odebrałem numer, czipa i wybrałem sobie tyrtytki do numeru (a wybór był i wielkości i koloru). Numer był papierowy ale jak się później okazało z jakiegoś specjalnego papieru bo nie rozmókł w błocie ani nawet w czasie późniejszego mycia w domu, po wyścigu.

tyrtytki do wyboru do koloru a i szcypiec nikt nie za...brał :) © MKTB

i wróciłem na parking,który zdążył się już w sporej części wypełnić.

parking a włąściwie pół parkingu w Tisvilde :) © MKTB

rozpakowałem speca, dokręciłem sprężyny w spd no i oczywiście przyczepiłem numer. Chwilami zza chmur wychodziło poranne słoneczko. Temperatura prawie 8°C ale później zamiast rosnąć to spadła do 6.

spec i plaża © MKTB

Przebrałem się, wziąłem aparat i ruszyłem na małą rundkę

"domki - komórki" przy plazy w Tisvilde © MKTB

gdzieś tam czeka fajna trasa © MKTB

Wśród tych górek zobaczyłem fajną, podjeżdżającą ścieżkę. No to będzie fajna rozgrzewka. Piękne krajobrazy i zapach świeżo ściętych sosen sprawił, że znalazłem się w innym świecie. Po wspaniałym błądzeniu po różnych ścieżkach dojechałem do szerszej szutrówki i stanąłem by zrobić zdjęcie. Z góry jechali ludzikowie - także rozgrzewkowicze. Pstryk.

droga rozgrzewkowa © MKTB

wrzuciłem aparat do polaru i też daję na dół. Po chwili widzę bramę startową i ustawionych zawodników. O cholera patrzę na zegarek w liczniku, zaraz będzie start ! Szukam najkrótszej drogi na parking, gdzieś z tyłu słyszę podniesiony głos spikera, pewnie wystartowali. Dopadam do samochodu, zrzucam polar, wkładam chustkę i kask, wlewam jeszcze ciepłe picie do bidonu i wracam na trasę a właściwie na miejsce startu. Ludzie ustawieni ale podejrzewam, że to już krótki dystans który startuje o 11,15. Na wszelki wypadek zapytałem sędziego czy "długi" już poszedł i niestety dostałem odpowiedzią twierdzącą. Ruszając rzuciłem okiem na zegar startowy ... 11.07 !
Pożegnały mnie żarty i śmiechy zawodników z krótkiego ale jedno wiedziałem na pewno , NIKT mnie mnie wyprzedzi :).
Tą samą szutrówką którą kilka minut temu zasuwałem w dół teraz jechałem pod górę. Już po niecałym kilometrze "dopadłem" jednego zawodnika...dopadłem bo złapał gumę, a to peszek. Cały czas lekko pod górę (ok. 3-5%) a po 1,5 km ledwo łapię oddech ale za to łapię końcówkę wyścigu. Łapię dlatego, że stoją w kolejce do pierwszego podjazdu a właściwie podchodu :). Jak zwykle czołówka już jest gdzieś daleko a tyły pną się powoli. Ostre ale krótkie podejście, idzie tak powoli, ze zdążyłem odpocząć i trochę ubłocić buty. Mały szczyt i z góry, stromy ale krótki zjazd. Wąsko, właściwie to jechało się rowkiem 30cm szerokości i 20 głębokości. Uskoki i korzenie wymuszały totalne skupienie. Non stop na hamulcach. Teraz kilometr równego i znowu podjazd a właściwie podejście bo glajcha taka, że koła tylko mielą. Kawałek szczytem, błoto jest ale przejechać można, no może nie każdy. Dzięki temu mam już parę osób za sobą.

oj błotko, błotko © MKTB

pierwsze zdjęcie na którym się znalazłem :) © MKTB

w korku © MKTB

heloł ! :) © MKTB

Znowu zjazd, tym razem szybszy można odpuszczać, można dokręcać ale powiem tylko tyle, że na mw 800m zjazdu naliczyłem ok 20 zgubionych bidonów, tak była telepawka !
Do bufetu na 8km był jeszcze jeden podjazd udało mi się go wziąć w siodle bo jakoś przez moment się luźniej zrobiło. Trochę równego, pomału zaczynam odrabiać straty.
Wąskie ziemne ale nie rozmokłe single, szersze błotniste ścieżki (jak mi powiedział jeden z obsługi częściowo do błota przyczyniły się maszyny leśne pracujące tu ostatnie trzy dni), szutrówki, trochę piachu i wszędobylskie korzenie. Można było tu znaleźć wszystko. Po drodze można też pogadać, tak jak u nas ale dłuższą gadkę miałem tylko raz z ludzikiem który jechał wyścig pierwszy raz w tym roku a ubrany był raczej jak na jakieś enduro: orzeszek, szorty na leginsach, luźna koszulka. Nie wiem skąd ale wiedział, ze w Polsce jest mnóstwo wyścigów MTB. Rozstaliśmy się przed singletrackem i nie przypominam sobie by mnie wyprzedził :).
Na bufecie "witają" nas dzieci. Banany, batony musli i zimna woda do picia. Wypiłem i jakoś nie wydawała się zimna :) Bufet na 15-tym kilometrze to ten sam tylko dojeżdżało się z drugiej strony po zrobieniu 7km pętli.

bufet © MKTB

Po bufecie trasa wije się przeważnie w pionie, dość łagodnie ale w sumie teren wymagający, podjazdy ze slalomem wśród drzew, podobnie ze zjazdami. Wśród sosen mokra, wąska ścieżka, slalom i korzenie. Najgorsze te na zakrętach o czym się sam przekonuję. Od szlifu uchroniło mnie tylko to, że nie przestałem kręcić a dosłownie po sekundzie usłyszałem za sobą chrzęst upadającego roweru, jemu się nie udało.
Na jednym z podjazdów spada łańcuch, zakładam, moment prostego znowu podjazd zrzucam na najmniejszą i znowu to samo. Powtórka z Józefowa, nie wiem co jest, regulowałem przed wyjazdem ale wiele nie jeździłem więc powinno być OK. Do końca wyścigu przy zrzucie na 22 trochę delikatniej kręcę i jest dobrze. Zaraz za drugim bufetem ostatni krótki ale ostry podjazd na pętli, który w sezonie byłby do podjechania ale dzisiaj niestety z buta. Na tym zdjęciu nie wygląda tak ostro...

jeden z krótkich ostrych podjazdów © MKTB

ale tu widziany już z góry już robi wrażenie :)

ten sam podjazd widziany z góry © MKTB

Jeden z najciekawszych fragmentów trasy to przejazd przez Troldeskov (las Trolli). Teren z drzewami tak bajkowo powykręcanymi, wijącymi się po ziemi, nad ziemią, że można by tu kręcić jakiegoś "willowa" albo innego "władcę pierścieni". Właśnie wśród takich sosen prowadził singletrack. Jazda po korzeniach dawała w d... spojrzałem na licznik - 10km/h. Super slalom. Muszę tu kiedyś wrócić na spokojnie z aparatem.

troldeskov © MKTB

zdjęcie z internetu, autor nieznany
Wijące się konary zostawiam za sobą wjeżdżając do brzozowego zagajnika. Od razu inny klimat, mam wrażenie, że wjeżdżam na mokradła ale to złudzenie. Ziemne, twarde ścieżki dają niezłe oparcie i można podgonić.

sporo było takich odcinków © MKTB

Po chwili wskakuję na szutrówkę a za moment z powrotem do lasu, znowu troszkę błota później w miarę twardo widzę tabliczkę "mål 200m" nie jest źle, połowa trasy za mną, jeszcze żyję i do tego nie jestem ostatni :). Sprawdzam przewyższenia, sigma pokazała 267m a organizatorzy zapowiadali 270 wiec się zgadza. Z bufetu na półmetku nie korzystam. Teoretycznie mógłbym już dalej nie jechać bo widziałem całą trasę ale wtedy nie ukończyłbym zawodów a po drugie chciałem jeszcze sprawdzić co mogę podjechać przy luźnej już trasie.
Dwudziesty szósty kilometr, spotyka mnie pierwszy raz coś co znałem tylko ze słyszenia - skurcz uda (wcześniej, chyba w Józefowie miałem lekkie skurcze łydek). Tym razem miałem ze sobą tabletki które doczekały od Kozienic. Możecie mi wierzyć albo nie ale po 5 minutach ssania tabletki skurcz przeszedł. Nie wiem czy to placebo czy może jednak chemia pastylki + moje podwyższone ciśnienie to sprawiły ale przeszedł.
Od czasu do czasu udało mi się kogoś pomalutku dojść i wyprzedzić, o dziwo również na podjazdach :). Na Bufecie tym razem wciąłem banana i poprawiłem żelem (miałem swój). Tak w ogóle to nie widziałem nikogo kto łykałby jakieś tubki czy woreczki, opakowań na trasie też nie było (w ogóle nie było śmieci ! poza wąską strefa bufetów). Może nie widziałem bo nie jechałem w czubie :D.
Z przyjemnością powtórzyłem telepiący zjazd, slalom w trollim lesie i po ostatnim bufecie pokusiłem się o ostatni stromy podjazd. Dojechałem tylko do połowy :(. Prowadząc rower usłyszałem strzał. Obok mnie gościu złapał gumę. Zapytałem czy ma zmianę ale już nie miał, druga guma. Do mety mam tylko 6 km więc zaryzykuję, oddaję mu swoją dętkę. Ostatnie kilometry tempem spacerowym i ponownie widzę tabliczkę z napisem "meta 200m". Zaraz za metą gostek z kastrą zbierał czipy. Oddałem swój i pogoniłem do bufetu walnąć coś ciepłego.
Zupa szparagowa z wojskowego termosu i kanapka z szynką. Po chwili kakao i ciasto by zaraz potem zagryźć innym ciastem i popić kawką. Bufet ogólnie to wypieki domowe a jak widać klusek i ryżu to tu nie ma w zwyczaju podawać.

bufet po wyscigu © MKTB

Podreperowałem się trochę więc trzeba się zwijać.

no i koniec :) © MKTB

Krótkie podsumowanie.
Oznaczenie bardzo dobre, ok 50 m przed każdym zakrętem była czarna strzałka na żółtym tle i na samym zakręcie powtórka. Na równych odcinkach kawałki taśmy a w trudniejszych momentach lub mniej widocznych zakrętach stał ktoś z obsługi i "kierował ruchem". Bufety bidne ale za to 5 szt + jeden po mecie. Tabliczki z przebytą odległością pierwsza po 1 km później co 3km !
przy zapisach zero gadżetów, w wynikach nie ma podziału na kategorie wiekowe. Po
wyścigu losowanie win i czekoladek Anthon Berg (niestety nic nie wygrałem) a wypada wspomnieć, że głównym sponsorem był sklep rowerowy Heino Cykler handlujący marką Focus.
Cieszę się, że tu przyjechałem. Trasa przepiękna, najładniejsza i najciekawsza jaką do tej pory jechałem, wymagająca, ale 2 pętle warto przejechać.
Do domu wracałem zmęczony ale zadowolony. W połowie drogi do Kopenhagi zaczęło padać. I wierz tu człowieku w prognozy ;).

Wyniki oficjalne:
dystans: 42 km 195m
czas: 2:48:16 , czas zwycięzcy : 1:40:30
miejsce open: 293/380

wyniki z licznika:
dystans:44 km 330m
czas: 2:41:30
przewyższenia: 533m

Co ciekawe wyścig określany był jako XC a nie maraton a to dlatego, że tu nie ma kategorii maraton. Zresztą sami zobaczcie: kalendarz mtb :)

SEZON WYŚCIGOWY 2009, UZNAJĘ ZA ZAKOŃCZONY ! :)
.

Mazovia MTB Marathon - Radom

Niedziela, 20 września 2009 | Komentarze 0

Było nieźle. Mogło być lepiej.
Na maraton wybrałem się z Czesiem (jego trzeci maraton). Przyjechaliśmy dość późno a na "miasteczko" trafiliśmy za innymi rowerami które miały pod sobą przyczepione samochody :D.
Przebieranka, króciutkie rozkręcenie, sprawdzenie czipa i pomału zmierzamy do sektorów. Po chwili spotykam Stefana, musiał wykupić duplikat numeru bo swojego zapomniał :)
Niezły start w wesołym towarzystwie. Na początku starałem się trzymać czoła sektora, później czub odjechał, stawka się rozciągnęła i jechałem mw w środku. Szło nieźle i częściej wyprzedzałem niż byłem wyprzedzany. Na łące wszyscy jakoś szli jednym śladem więc ja przeskoczyłem na drugi, mniej ubity i jeszcze kilku chłopa zostało z tyłu. Jest nieźle do 12 km. Tu mała chryja.Przeprawa przez rzeczkę, ustawiła się kolejka a kilku chłopa postanowiło skrót sobie zrobić. Za nimi poszła część ludzików. Efekt, po zatorze wyjechałem za ludźmi z 6-go sektora a startowałem z 4-go !. Zaczęło się powolne odrabianie strat, powolne bo wyścig był całkiem szybki (średnia zwycięzcy lekko ponad 30km/h) i miejscami nie było jak wyprzedzić.

mazovia Radom © MKTB

Na 18km minąłem Cezara pompującego koło. Po kilku kilometrach minął mnie i nawet nie zdążyłem krzyknąć cześć ;)
Było trochę szutrów, trochę piachu, podjazdów wcale, o sorry jeden krótki i był fajny odcinek singlowy w lesie. Trzeba tylko było uważać na patyki bo pełno tego ścierwa latało pod kołami. Przede mną chłopakowi wkręciło ale zdążył wyhamować zanim coś się stało. Były też przeprawy ale w większości suche choć nie dla wszystkich bo wiem, że niektórzy nie mogli trafić w kładkę ;)

przeprawa © MKTB

W połowie trasy mała przygoda. Jadąc brzegiem piaszczystego odcinka, minąłem krzaczek za którym był dołek, przód stanął ja poleciałem przez kierownicę a rower zrobił pięknego whipa i niestety stał się przyczyną upadku zawodnika jadącego za mną. Na szczęście nic nikomu się nie stało. Szybka kontrola stanu kieszeni, wszystko jest, daje dalej. Znowu muszę gonić i wyprzedzać, ok 10-12 osób minęło mnie w czasie wywrotki, osób które kilka minut wcześniej ja wyprzedziłem. Paranoja. Znowu te same koszulki ale idzie nieźle, dość szybko odrabiam straty.

Mazovia Radom © MKTB

Do ostatnich 3 km przed metą są już mniejsze roszady.
Najlepiej jechało mi się odcinki leśne a najgorzej wspominam asfalty, szczególnie ostatnie kilometry. Wjeżdżając na ten fuc... asfalt poczułem się jakbym nagle stracił siły, jakieś coś rozpychało uda od środka i redukcja, redukcja..
Na ostatnich trzech km wyprzedziłem jeszcze 2 kolegów ale za mną też czaiło się kilku chętnych do finiszu. Już na terenie lotniska, na wertepach myślałem, że zostali z tyłu, ostatni asfalt, ostatnie 500m, śmignęli z lewej, najpierw trzech a za nimi jeszcze jeden i jeszcze jeden.

Mazovia Radom - finisz © MKTB

Cholera, przewagę prędkości mięli taką, że nie miałem najmniejszych szans by ich dogonić. Meta. Podjechałem do barku po picie i na ciastko. Ponownie spotkałem Stefana który ponownie miał niefart bo zgubił telefon. Czekając na Czesia podjechałem do samochodu trochę się umyć. Trochę się kurzyło ale i tak wyglądałem lepiej niż w Kozienicach

no i po wyścigu © MKTB

Było nieźle. Mogło być lepiej (jak zwykle) błędów za wiele nie popełniłem, jedno OTB, jeden zrzut łańcucha poza tym OK !:)
Po maratonie poznałem Martineza-1975, krótka konwersacja i po chwili podjechałem do samochodu bo tam już czekał Czesio. W drodze po następne ciasto spotykam Cezara. Teraz jest przynajmniej chwila na rozmowę. Opowiada o gumie i coś o lataniu i gleboznawstwie ;):D. Grunt, że skończyło się tylko na lekkim zadrapaniu. Mała przekąska, chwilę obejrzeliśmy dekorację, łapiemy za rowery i do samochodu. Zaraz zaraz coś nie tak. W tylnym kole flaczek. Obrót jeden, drugi, jest, malutki kolec z jakiejś jeżyny czy cuś. Gdyby to były inne gumy to pewnie by nie przeszedł ale tym razem założyłem flyweighty (dętki też) więc przeszedł bezproblemowo... dobrze, że po maratonie :).
Czas do domu.

Wynik:
mega open: 251/591
mega M4: 37/100
czas oficjalny: 02:12:14
.

Mazovia MTB Marathon - Józefów

Niedziela, 6 września 2009 | Komentarze 3

Tak stałem na starcie i myślałem "tylko nie tyle piachu co w Kozienicach".
Początek niezły, zabrałem się z czołówką mojego sektora , ok 6 km przede mną zarzuciło zawodnika i stanął a ja oczywiście za nim. Straciłem kilka miejsc. Pomału odrabiam o na pierwszym , większym podjeździe odbiłem się od "progu" korzeniowego. Nie mogłem ruszyć z miejsca wiec podbiegłem kawałek do małego wypłaszczenia i na rower. Znowu do tyłu, tym razem sporo, ok 20 oczek. Odrabiam ale powoli bo nie wszędzie da się wyprzedzić. Kolejny mały podjazd i kolejny problem, tym razem spada łańcuch. Zakładam i jadę dalej ale coś ta przednia przerzutka jarmoli i ...sru jeszcze raz spada łańcuch. Zakładam, sprawdzam czy coś nie podeszło, czy się nie wygięło, linka się wyciągnęła ? Nie. Wszystko wygląda OK, kilka razy wrzucam i zrzucam "na sucho". Działa więc do dzieła. Przestała jarmolić i już nie miałem więcej problemów z łańcuchem a właściwie żadnych problemów.

mazovia Józefów © MKTB

Na pierwszym bufecie nie staję bo mam jeszcze pół bidonu wody a w drugim ponad pół poweraida. Nawierzchnia dzisiejszej trasy nie pozwalała na zbyt częste sięganie po bidon. To mój pierwszy maraton w którym żałowałem, że nie mam jakiegoś "kamelbaka". Na drugim bufecie stanąłem na chwilę, złapałem batona, parę łyków wody i żela na drogę.

Mazovia Józefów © MKTB

Dobrze mi zrobił odpoczynek bo jechało się super i właściwie do samej mety pomalutku wyprzedzając odrabiałem straty. Przed metą, na początku asfaltu "zaatakowałem" 3 osobową grupkę ale już po kilometrze wiedziałem, że to falstart. Chwilę potem zostałem za nimi i nawet nie mogłem utrzymać się na kole.

500m do mety © MKTB

Bip - bip...
Czekałem na Czesia który pierwszy raz jechał mega (jeździ długie dystanse ale nie na zawodach). W międzyczasie widziałem finisz Kantele której w prawdzie nie znam ale, że była w BS-owej koszulce to wypada wspomnieć i pozdrowić :).
Czesio dojeżdża po 50 min.

Czesio na mecie w Józefowie © MKTB

Przyglebił ale na szczęście bez konsekwencji ( przynajmniej zachowywał się normalnie ;) ). Po chwili podjechaliśmy na "kluski regeneracyjne" a później na pomarańczki i ciasto. Przy pomarańczkach spotykam DMK77, zamieniamy parę słów oczywiście n.t. trasy i wyników :).

"tylko nie tyle piachu co w Kozienicach"
Dzisiejsza trasa to było to. Piachu było owszem sporo ale po ostatnich deszczach nie był sybki a był szybki. Ogólnie traska super poprowadzona, interwałowa, podjazdy z piachem ale i parę twardszych, piaszczyste zjazdy, i twardsze i bardziej miękkie, z uskokami, z korzeniami. Prawie cała trasa w lesie, minimum asfaltu (rozbiegówka i końcówka). Bufety były dobrze rozstawione biorąc pod uwagę warunki na trasie. To co mnie wkurzyło to mnóstwo butelek z wodą i poweraid'em powyrzucanych po bufetach. Ledwo pozaczynane a niektóre wyglądały nawet na całe. Nieładnie.

Wynik:
mega open: 278/703
mega M4: 40/127
czas oficjalny: 02:08:38
Przeskok z sektora 6 do 4. Na początku się ucieszyłem ale jak przejrzałem klasyfikacje wszystkich sektorów okazało się, że w każdym, przynajmniej 1/3 awansowała o 1 lub 2 sektory. Podejrzewam, że czołówka zabłądziła i stąd tyle awansów.
Najgorzej mają w 1 bo nie mają gdzie awansować, biedacy :D
.

Family Cup - Tomaszów Lubelski

Sobota, 29 sierpnia 2009 | Komentarze 2

Tak, tak wiem, że miałem nie jechać bo byłem wkurzony na orgów po poprzedniej próbie startu ale cóż...jakoś ciągnie :). W piątek rozmawiałem z dyrektorem wyścigu bo zapisy miały być do 10.00, a nie uśmiechało mi się wyjeżdżać z domu o 8.00 i czekać do 13.15 na start. Zgodził się na późniejsze zapisy, luzik. W końcu i tak zdecydowałem się pojechać wcześniej, bo pomyślałem sobie, że objadę trasę żeby dobrać oponki. Na miejscu byłem ok 11. Telefon do Czesia po dane, zapisy i powrót do wozu technicznego składac sprzęt. W międzyczasie od zawodników z młodszych grup dowiedziałem się jaka jest trasa. Ogólnie płasko, "trochę lasu, sporo piachu, całą trasę z blatu mozna nie zrzucać " mówi młodziak. OK, pojadę tak jak uzbroiłem :). Czekając na Czesia zrobiłem parę km po asfalcie. Pół godziny przed startem dojechał Czesio. Małe regulacje sprzętu, napełnienie bidonów i na start.

Przed startem w Tomaszowie © MKTB

Jestem w kategorii H (35-45) a Czesio w I (45<). Te dwie kategorie jadą razem, a jeszcze dorzucili młodziaków z G. Mamy z Czesiem po 5 okrążeń do zrobienia.
Wystrzał i start. Początek na stadionie, brama, wpadamy do lasu, robi się piaszczyście, ale na razie twardo. Próbuję ciągnąć za czołówką, ale ta ok. 10 osobowa grupka po 1,5 km zaczyna pomału odjeżdżać. Myślałem, że mi serce wyskoczy, oddychać cieżko, doturlałem się do końca pętli z ponad 30 sekundową stratą do poprzedniego. Było to moje najszybsze okrążenie (4 czas w mojej kat.). Tak jak pierwsze było najlepsze (czyt. najmocniejsze) - tak drugie - chyba najgorsze. Nie mogłem złapać oddechu, puls dochodził do 190, nogi zrobiły się jak z waty. Po kilometrze drugiej pętli wyprzedziło mnie 2 zawodników. Szybki, piaszczysty zjazd, droga przez łąkę, cholernie wyboista, i wjazd do lasu. Tu traska troszkę pofalowana. Zaraz przed wyjazdem z lasu wyprzedza mnie następny zawodnik. Myślę sobie: "Tragedia! co ja tu robię?! Przecież to dopiero drugie okrążenie, a ja już bez sił."
Trzecie kółko trochę lepiej, ale 500m za stadionem jeszcze jeden przeskakuje do przodu - próbuję ciągnąć za nim, ale pomalutku zwiększa dytans. Na zjeździe osiągam do tej pory największą prędkość, lekko ponad 40km/h. Koniec zjazdu to kopny piach, trzeba troszkę wcześniej hamować a ja zrobiłem to trochę zbyt późno - rower tańczy w piachu i o mały włos nie rozpoczynam wycinki drzew.
Czwartą pętlę jadę sam, już w miarę równym rytmem. Piąta, to po pierwszej najlepsza pętla chociaż widzę, że ok 100m za mną pojawił się następny chętny na lepsze miejsce. Odzyskałem trochę sił, w lesie dubluję Czesia i po paru chwilach widzę zawodnika który wyprzedził mnie na trzecim kółku. Pomału, pomału skracam dystans ale już wiem, że jest za późno, że nie dogonię go przed metą. Na kilometr przed kreską dostaję dubla od dwóch z G. Dojeżdżam niecałe 6 sek po gonionym zawodniku i 2,5 sek przed goniącym mnie zawodnikiem.

Cienki jestem w te klocki. Wprawdzie w maratonach delikatnie mówiąc też nie jestem za mocny, ale tam jest gdzie odpocząć :D. Po przestudiowaniu wyników stwierdziłem, że gdybym się oszczędzał na pierwszym kółku to i tak przeskoczyłbym max o jedno miejsce. Chopaki z czołówki to przeważnie pierwsze trzy sektory Mazovii, więc jak z nimi walczyć ? Najlepiej punktowali zawodnicy LKKG i Miodu Kozackiego.

poza podium © MKTB

Podsumowanie
Miejsce w kat: 6/9
czas: 00:39:51.661, strata do zwycięzcy: 00:05:55.205
A Czesio i tak zdobył puchar za drugie miejsce :)

"znowu drugie..." © MKTB

.

Legia MTB Maraton - Kozienice

Niedziela, 16 sierpnia 2009 | Komentarze 6

Zapowiadało się ciekawie, mały wywiad (sporo danych o zawodnikach ze strony mazovii :) potwierdził, że będzie ciężko. Większość startujących to sektory 1-4. Przy tak silnej stawce (wystarczy przejrzeć wyniki) swoje szanse optymistycznie oceniałem mniej więcej na początek ostatniej ćwiartki startujących. Opis trasy na stronie w miarę ciekawy, chociaż wynikało z niego, ze za dużo podjeżdżania nie będzie. Startujemy w kwartecie: Marzena, Czesio, Czarek i ja. Właściwie to w dwóch duetach bo Marzena leci na hobby, Czesio po drodze z Lublina też przestawił się na hobby więc tylko Czarek i ja zrobimy 60-tkę. Zapisani byliśmy wcześniej, przez internet więc formalności załatwiliśmy szybko a, że przyjechaliśmy dość późno to na rozgrzewkę nie było czasu i do tego patelnia 30 stopni (nie cierpię jeździć w upale).

Kozienice - rozpakowka © MKTB

Marzena z Czarkiem przed startem © MKTB

12 minut... © MKTB

Start i od razu szybko. Płasko, asfalt później twarda szutrówka a właścwie żwirówka. Czołówka odjechała, ja byłem w środku stawki, Czarek trochę za mną.

Zaczynają się drogi piaszczyste i tu mam pierwsze kłopoty. Dwie osoby przede mną zaryły, ja też staję, nie moge ruszyć i muszę przelecieć kawałek z buta.
Tracę ok. 20-25 miejsc. Robi się trochę twardziej ale cały czas piaszczyście, kilka osób wyprzedzam ale i ja jestem wyprzedzany. W pewnym momencie widzę ruchy z przodu, aha, pomyłka trasy, zawracamy. Wolniejsi dzieki temu sporo nadrobili. Okazało sie, że jestem za Czarkiem. Dochodzę go po kilku minutach, przez jakiś czas trzyma koło ale później pomału zaczyna tracić. Pierwszy bufet na 20-tym km. Jakoś szybko poszło, to dlatego, że kilometry szły po twardym. W bufecie uzupełniam bidon, łapię żela, pół batona i w drogę. Dochodzi do mnie Stefan. Jedziemy razem do drugiego bufetu. Las, brzeg lasu (wiatr w morde) znowu las i prawie wszystko po piachu. Na szczescie większość odcinków leśnych to "twardy" piach z nielicznymi "łachami". Dobrze, że w lesie cień drzew dawał odpoczynek od słońca.
Dolatujemy do drugiego bufetu. Tu robię dłuższy postój. Trzeba odpocząć bo zostało jeszcze 20km. Wcinam pomarańczki...

na drugim bufecie © MKTB

...napój, obsługa dolewa do bidonu. Baton enervit (czy cuś w ten deseń) całkiem smaczny, prawie jak niegdysiejsze krówki ;). Dojechał Czarek a Stefan chyba już wystrzelił, ruszam, aaa jeszcze żel. Odcinek po drugim bufecie będę wspomninał niemile. Początek niezły, odzyskuję 2 miejsca, po jakichś 2 km robi się miękko, rower pływa, zarzuca mnie w lewo, prawie wpadam w krzaki. W tym momencie wyprzedza mne Stefan. A jednak to ja go zostawiłem na bufecie. Jakoś łatwo idzie mu przejazd przez piach i odchodzi mi na 50-60m. Po paru chwilach zaczyna się naprawdę ciężki piach. Widzę jak Stef z jeszcze jednym zawodnikiem biegną z rowerkami. Ja nie biegnę. Idę. Dużo na biegu nie zyskam a sił stracę do cholery. Stefan znika ale tego drugiego chłopaka widzę, nie odbiegł za daleko. Nareszcie koniec piachu trochę twardego w lesie. Tu nawet idzie nieźle prędkość niezła, jeszcze 15km i w domu, jak tak dalej będzie szło to jest OK.
Niestety nie szło. Ostatnie 10km tragedia, słabłem z kilometra na kilometr. Piach, męczący piach mnie prześladował. Co zrobiło się twardziej, odzyskiwałem trochę sił, to za chwilę miękko i traciłem dwa razy więcej. Kończył się piach zaczął się szuter (żwirek)w prawdzie zrobiło się twardo ale zaczęło w gębę wiać. Zaczęły mnie już łapać lekkie skurcze, szkoda, że nie wziąłem tabletek które były w pakiecie startowym. Na ostatnich 10 kilometrach straciłem 5 miejsc.
Dziwne jak nabiera się sił wiedząc, że meta niedaleko :).

to sem ja © MKTB

Ostatnie 1,5 kilometra nie było takie złe i na amfiteatrze udało mi się dojść zawodnika "Legionu" (nr 133). Wyprzdzałem go powoli, myślałem, że będziemy finiszować razem ale chyba nie chciało mu się już ścigać.
"Jeszcze długa prosta jak na finiszu Tour de France i upragniona KRESKA, czyli meta. Jest 60 km i upragniony koniec." - tak w zapowiedzi opisali końcówkę wyścigu organizatorzy.

50m do mety © MKTB

Rzeczywiście, nigdzie nie pragnąłem widoku mety tak mocno jak tutaj. Na długo zapamietam ten piach, po prostu Dakar :D

nareszcie koniec © MKTB

Czarek na końcówce © MKTB

Czas na (subiektywne) podsumowanie, skala 5 stopniowa.
Trasa: 2
płaska, ok 60% to piach, jeden podjeździk ok 150-cio metrowy.

Oznaczenie trasy : 1
TRAGICZNE. Było sporo pomyłek, małe strzałki, strzępy taśmy.

Organizacja: 5-
w miarę sprawne zapisy, bogate pakiety startowe, atrakcyjne nagrody. Mała wpadka przy rozdaniu pucharów. Przegapiono dwie dziewczyny z M... i Bikergonia stała sama na pudle. Po paru minutach gdy "poszkodowane" zgłosiły się same, powtórzono ceremonię :).

Bufety: 5
bufety na trasie i na mecie super, najlepsze jakie do tej pory widziałem.

A teraz czas na wynki naszego kwartetu:
Mój wynik :
Open M: 97/155, w M4: 11/26

Czarek: 127/155 i 37/45 w M2

Czarek przed metą © MKTB

Marzena: 4/20 open K Hobby (debiutantka !)

Marzena przed metą © MKTB

Czesio: 15/29 open M Hobby

Czesio kilometr przed metą © MKTB

Stefan tym razem tylko 2 minuty przede mną :).

Patrząc na rating open i kat. jak się okazuje to mój najlepszy wyścig w tym roku.
.

Mazovia MTB Marathon Szydłowiec

Niedziela, 19 lipca 2009 | Komentarze 2

Moja druga mazovia w tym roku (i w "karierze"). Liczyłem na to, że będzie ciekawsza niż Lublinie i nie zawiodłem się. Orgowie swoim ostatnim opisem trasy troszeczkę podgrzali atmosferę, wiele osób miało obawy co do podołania trudom trasy. Po przeczytaniu opisu wiedziałem, że muszę pojechać ten maraton ale podejdę do niego z pewną rezerwą. Nie znałem trasy, nie miałem doświadczenia z takimi trasami i nie uśmiechał mi się następny wyścig z kontuzją.
W ostatniej chwili Czesio odwołał wyjazd z powodu... wyjazdu i do Szydłowca wyruszyliśmy tylko z Czarkiem (Marzena też miała wyjazd :).
Przywitał nas deszcz. Powiem szczerze, że liczyłem na suchość ale wolę taką pogodę niż upał. Czarek poszedł się zarejestrować a ja rozpakowałem sprzęty.
Potem mój spacer, sprawdzić cipa odebrać talon na posiłek regeneracyjny (najgorsza i najbardziej oszczędna jest "kuchnia" na Mazovii).
Mała przejażdżka (bo rozgrzewką tego nazwać nie można) i jedziemy do sektorów.
Chyba przestało padać.
11.00 zaczynają się starty. Mój sektor rusza 5 min po pierwszym.

Mazovia Szydłowiec - start © MKTB

Licznik pokazuje "too many signals" ale po dwukrotnym "restarcie" załapał. Asfalcik w małym peletonie, lekko idzie.

mazovia Szydłowiec © MKTB

Pierwszy, leśny podjazd rozrzuca trochę stawkę. Tu już dostaje niezłej zadyszki :). Warto. Nagrodą jest zjazd. Kamienie, progi, korzenie, uskoki, odpuścisz hamulce i momentalnie przyspieszasz. Jest ciasno, jedziemy "gęsiego" więc trzeba uważać podwójnie, na czołowego i na trasę. Są miejsca gdzie można wyprzedzać i wykorzystuje to kilku młodych chłopaków śmigając w dół nie patrząc na resztę. Ja jestem starszy i mam rodzinę więc zapieprzam trochę wolniej. Rowerem "trochę" telepie (strasznie twarde kamienie były) hamulce co raz skrzypią, jest niebezpiecznie, ślisko. Jeden z kolegów leży po lewej ze skrzywioną miną, ktoś już się nim zajmuje. Piękny ten zjazd, szkoda że taki krótki, już wyjazd z lasu i.. Co ? Znowu podjazd ? A co, facet, jesteś w górach ;) Tym razem asfalt, lżej niż w lesie ale nudniej. Dobrze, że krótko, znowu zdążyłem się zasapać.Teraz zaczyna się las i błoto.

mazovia Szydłowiec © MKTB

Szydłowiec © MKTB

Dużo błota. Więcej i głębiej niż w Lublinie. Tak się składa, że w błocie lubię jeździć ale zdrowia nie powiem, sporo mnie kosztowało. Właściwie to nie pamiętam nawierzchni innej, poza błotem aż do 10km przed metą. O przepraszam, gdzieś tam, po bufecie była leśna szutrówka, najpierw lekko z górki później lekko pod górkę, straciłem tam z 10 miejsc. Był fajny leśny (błotny) podjazd..a właściwie podchód i to gęsiego :) przez pierwsze 2/3 odcinka, bo pozostałą cześć podjechałem. Był i kamienisty, krótki podjazd i był też dłuższy szutrowy. Do wyboru do koloru. Tak, tak, błoto to widziałem chyba w czterech kolorach.

Mazovia Szydłowiec © MKTB

Cholera same podjazdy czy co ? Nie, to tylko takie wrażenie jak człowiek jest już zmęczony. W sumie komputer pokazał tylko 564m przewyższenia. Piszę "tylko" bo myślałem, że będzie więcej (w Lublinie wydawało się płasko a wyszło 379m). Pod koniec jechał ze mną kolega w koszulce bikestats. Na asfalcie daliśmy po zmianie a po wjechaniu w polną drogę po paru chwilach jak on dał zmianę to zdążyłem jeszcze tylko przeczytać napis na koszulce: "STF CZYSTA AMATORKA". Posdrafiam Stefana (bo to chyba on) :). Końcowe kilometry to mokry piach do którego koła się kleiły jak do świeżej smoły, później trochę asfaltu. Końcówkę (a może i cały wyścig) jechało mi się ciężko, byłem zmęczony. Na ostatnich 5km miałem "rozprowadzającego" ale po tym jak łańcuch zaczął zawijać się dookoła blatu, uciekł mi na ok. 50-60m i utrzymał ten dystans do końca. Ostatnie metry już po trawie i chodniku w którym to, zaraz za metą czekała niespodzianka w postaci wyrwy i latających kamieni.

przed metą © MKTB

Na mecie czekam na Czarka, przyjeżdża po ponad trzech kwadransach, zmęczony ale bardzo szczęśliwy. Nie moze być inaczej. Szczęśliwy bo to jego pierwszy maraton (i to jaki fajny) a zmęczony bo w tym sezonie przejechał tylko 300km.

Przed wyjazdem poznajemy Damiana i Czarka, może następnym razem będzie chwila na piffko :) Pozdrowienia !

po Szydłowcu © MKTB

tradycyjne foto butów :)

bywało gorzej © MKTB

Krótkie podsumowanie
Ogólnie impreza udana, pogoda dla większości gówniana dla mnie była dobra, chociż mogło być trochę cieplej. Świetna trasa, super zjazdy, wszystko dobrze oznaczone. Na bufetach tym razem poza piciem były batony i banany. Posiłek reg. w postaci klusek z sosem strasznie kijowy, dobrze, że były jeszcze pomarańcze, ciasto i napoje. Był to mój pierwszy, prawie górski wyścig ;)
Czas na wyniki:
mega open- 214/446.
mega M4 - 28/72.
czas oficjalny - 2:31:44
.

Mazovia MTB Maraton Lublin

Niedziela, 28 czerwca 2009 | Komentarze 4

Dobrze, że dzień wcześniej załatwiłem numery w biurze zawodów, można dzisiaj było pospać dłużej ;)
Na miejsce dotarłem ok 10.30, Czesio dojechał rowerkiem po 15 minutach.
Gdy on montował numer do swojego rybaka, ja, pełen optymizmu co do stanu dzisiejszej trasy obułem speca w koła z fly weightami.

na tych "muchach" jechałem :)

cienkie © MKTB

Czesio gotowy

Czesio przed startem © MKTB

Nie jechałem jeszcze dystansu Mega na maratonie, "treningi" to średni ok. 35km, więc nie wiedziałem czy potrafię rozłożyc siły i czy wogóle sił mi wystarczy ?

czujny wzrok Sztyrlica ;) © MKTB

Czesio podjechał do swojego sektora bo zaczynał o 11 ...

Czesio w sektorze © MKTB

Cześ na trasie © MKTB

...a ja na małą przejażdżkę bo mega i giga ruszały o 11.15.
Jako, że to moja pierwsza Mazovia, rozpoczynam z sektora ostatniego, 10.
Początek szybki, kostka potem troszkę asfaltu i za moment wpadamy do lasu. Tu pomału zaczęły się roblemy. Przede mną pewnie z 600 osób tędy jechało więc błotko było już nieźle urobione. Mój optymizm poszedł sie p... ;)
Mimo opon z rachitycznym bieżnikem szło nieźle, chociaż woziło mnie jak cholera no i ze 3 razy wysadziło mnie z espedeków to cały czas jechałem równym tempem.
Na tym odcinku ciężko się wyprzedzało czy to przez kałuże czy przez "wąskość" drogi. Czasami lepiej było przelecieć przez środek kałuży ( przepraszam tych których trochę zmoczyłem ;) )niż cisnąć się w "ogonku" do wąskiego przejazdu.
Wyjazd z lasu, zaczynają się szutrówki i polne, wertepiaste ścieżki (przydałby się epic jakiś).

gdzieś tam na mazovii... © MKTB

Tutaj oponki idą świetnie. Bałem się o trwałość papierowych ściankek, ale jakoś przetrwały. Jeden szutrowy odcinek był szczególnie upiredliwy, dł ok 2 km, najeżony kamieniami i dziurami. Na całej jego długości naliczyłem chyba z ośmiu chłopaków robiących gumy i 4 zgubione bidony.
Czasami Ja siadałem komuś na kole (cześciej ;)), czasami ktoś na moim. Piekące słońce studził trochę wiatr a woda z bidonu ubywała szybko.

na trasie mazovii © MKTB

Pierwszy bufet na 24 km. Troszkę zaskoczyła mnie "oferta". Myślałem, że będą jakieś batony, banany, czy inne pomarańcze ale było tylko picie, do wyboru woda lub/i iso.
Tempo chyba wybrałem dobre, nie czułem się zmeczony, żadnego kryzysu, pewnie dlatego, że nie szalałem. Przy tym słońcu i tak tętno miałem wysokie.
Po drugim bufecie (ok 52km) czując, że mogę coś jeszcze z siebie wycisnąć, troszkę podkręciłem. Wyprzedziłem ok 8 osób. Przed szutrowym odcinkiem doszedłem trójkę i już razem goniliśmy do mety. Po chwili doszedł czwarty. Ok 200m przed metą zaatakowałem. Skutecznie, bo finiszowałem jako pierwszy :).

finisz © MKTB

i po błocie :) © MKTB

coś tam się schowało ;) © MKTB

błoto na dach © MKTB

Małe podsumowanie. Trasa mi sie podobała, oznakowanie i organizacja trasy w porządku, bufety skromne, kuchnia cienka.
Mój wynik:
Miejsce w kategorii open mega - 268/570.
Miejsce w kategorii M4 mega - 53/113.
Miejsce w sektorze - 19/151 i awans z sektora 10 do 6.
Dobry wynik ? Ja jestem zadowolony :)
Wynik Czesia:
Hobby(M5) - 41/89

.
.

Mazovia, niezły numer

Sobota, 27 czerwca 2009 | Komentarze 0

Podjechałem do biura zawodów odebrać numery startowe, dla mnie i dla Czesia.
Wpisowe na Mega 60+20 za cip, Czesio ma taniej bo Hobby kosztuje 30+20.
W zamian dostałem siateczkę, ekologiczną, lnianą jak również:
1. nr startowy na rower, drukowany, zalaminowany
2. numer "materiałowy" na koszulkę, nawet ładny
3. cip ;)
4. 6 tyrtytek
5. 4 agrafki
6. 90 tabletek Alitin Protect (czosnek. może na wampiry ? :D)
7. karteczka na posiłek po maratonie

a teraz skład pakietu startowego Hobby:
1. reklamówka czerwona Timex 30x23cm a w niej:
2. nr startowy na rower, drukowany, zalaminowany
3. czip
4. karteczka na posiłek po maratonie
5. cztery, 37-mio centymetrowe kawałki sznurka (dratwa) do przyczepienia numeru !!!!

pakiet "Hobby" © MKTB

Wrzuciłem już Czesiowi tyrtytki do reklamóweczki a sznurki zostawię sobie na pamiątkę :)

Wstyd, sznurkiem, numer, na takim maratonie, szkoda było 180-200zł na tyrtytki.
Dla Hobby'stów numerów na koszulkę takze nie ma. Może dystans Hobby to tak tylko przy okazji ? Taki Kopciuszek ?
Dowiedziałem się również, że koszulkę (t-shirt) dostaje się za 3 starty.
Na Skandii dostawał każdy uczestnik bez wzgl. na ilość startów.
Zobaczymy jak dalej, jaka trasa, oznakowanie, bufety.

Pierwszy raz jadę maraton na dyst.mega a na jutro zapowiadają deszcz. Może nie będzie tak źle ;).

a jednak nie wszyscy zapowiadają deszcz
.
.